Senaryoları belli, farklılık sunmayan, ya da öyle düşündüren programları bulunan etkinlikleri pek seven bir insan değilim. Ancak bu tamamıyla farklı bir yapıdaydı; Girişim Günleri İstanbul 2008.

Konsept olarak örneğini yurtdışında çokça duymuştum; Sektörüyle ilgili, her biri konusunda uzman ya da uzman olmak için gelmiş insanlar bir odaya toplanır, sektörün ve tüketicinin ihtiyaçlarını gördükleri ve buna çözüm olarak ortaya koydukları projelerini 2-3 dakikalık sunumla oylamaya açar, seçilen proje üzerine herkes organize bir şekilde kafa patlatır.

Zaten “Start-up” da bu olsa gerek. Böyle bir organizasyonun Türkiye’deki uygulaması nasıl olur konusu hep gündemimizdeydi. Evirip çevirip bir konuma oturtamıyorduk. Çünkü Türk insanının bu yapıya ne kadar uygun olduğu sorusu kafaları karıştırıyordu. Türk insanı deli doludur, emir almayı sevmez, emir vermeye bayılır. Olmayacak duaya amin demeyi ise herkesten iyi bilir. Bu yüzden konseptin içinde yer alan şirket kurulur mu, kurulsa bile yürütülebilir olur muydu?

Bu soruların cevabı ve Türkiye’de “Start-up Weekend” konseptinin ilk uygulaması, geçtiğimiz Kasım ayının son iki gününde, 29-30 Kasım’da Kadir Has Üniversitesi’nde yapıldı. Organizatörler, Almanya’da yaşayan iki Türk; Ferit Demir ve Şaban Daşgın Beyler’di. Soruların cevabını onlar da aramış olsalar gerek ki, gayet başarılı bir uyarlama gerçekleştirmişler. İkisini de yürekten kutluyorum.

Konsepte bakınca ne kadar kolay görünüyor. Ama aslında öyle değil; iş, kafa patlatma kısmına gelince. Hiç tanımadığın ama seninle ortak olmaya gelmiş insanlarla birlikte çalışmak; bazen onları koordine etmek, bazen onlardan emir almak. Bunlar hiç kolay şeyler değil.

Girişim Günleri’nde ise bunun tam tersi mevcuttu. İnsanların aklında şirket kurmak değil, koordine çalışmanın ve projeyi hayata geçirebileceğini göstermenin derdi vardı sanki. Öyle verimli çalışmalar yapıldı ki, sanırsın her gün aynı insanlarla, aynı konular üzerinde, aynı şekilde işleri yürütüyormuş gibiydiler. Halbuki çoğu orada, yeni tanışmıştı.

Heyecanımı maruz görün, “Girişim Günleri İzlenimleri” değil bu yazının konu başlığı, “Start-up Weekend Konseptinin Uygulamaları”

İlk olarak tanışma faslı gerçekleştirildi. Herkes kendini tanıtıp, organizasyonla ilgili düşüncelerini dile getirdi. Tanışma faslından sonra hemen, projelerin sunumuna geçildi. Programa göre 2-3 dakika arasında yapılması planlanan sunumlar, 6-7 dakika civarında sürdü. Bu nedenle seçilen ve ilk üçe kalan projeler arasında tekrar bir seçim yapmaya gerek kalmamış oldu. Çünkü zaten herkes projesinin genel hatlarını ayrıntılı bir şekilde anlatma imkanını başta bulmuştu.

Seçilen projenin sahibi, 6-7 dakika yaptığı sunumu daha da ayrıntılı bir şekilde 25 dakika anlattı. Biraz da beyin fırtınası havasında geçti bu konuşma. Proje herkesin aklına yatmıştı. Çok belirgin bir ihtiyaca cevap veren proje olduğu için belki de.

Projenin en can alıcı noktası ise bana göre, grupların, yani departmanların ayrışması, takım arkadaşlarınla kaynaşma kısmıydı. İşte bu aşamada proje şekillenecekti. Proje yönetimi, iş geliştirme, PR-pazarlama, finans ile yazılım-tasarım grupları oluşturuldu.

Diğer gruplar kaynaşırken, Proje yönetimi grubu işe koyulmak zorundaydı. Çünkü diğerlerinin iş yapabilmesi, onların ortaya koyacakları iki günlük plana ve bu plan dahilinde projenin ulaşması beklenen hedefleri tespit etmeye bağlıydı.

Hedeflerin belirlenmesiyle çalışmalar başladı. Proje yönetimi, hedefleri sabitlemeye çalışırken ve hedeflere ulaşmak için yapılması gerekenleri sürekli geliştirirken, iş geliştirme, proje yönetiminin belirlediği hedeflere ulaşmak için yollar düşünüyor, PR-Pazarlama kısmını da düşünerek, ihtiyacı giderdiği çok belirgin olan sistem araçları geliştiriyordu. Bu süreçte yazılım-tasarım kısmı da, iş geliştirmeden araçların içeriği konusunda bilgi alıyor ve ona göre kendi aralarındaki görev dağılımını gerçekleştiriyordu. Finans kısmı, projenin her aşamasıyla ilgili bütçeyi düzenliyordu.Sistem bu şekliyle tıkır tıkır işliyordu. Herkes üzerine düşeni ve belki de daha fazlasını yerine getirmeye gayret ediyordu.

İki günlük etkinliğin sonlarına doğru gelinirken, projeye olan güvenden dolayı şirketin kurulacağına kesin gözüyle bakıldığı için, şirketleşme sürecinin nasıl gerçekleşeceği üzerine sorular gelmeye başlamıştı organizatörlere. Çünkü bir şirketin Türkiye şartlarında ne zorluklarla kurulduğu katılımcıların çoğunun tecrübelerinde mevcuttu. Kurulacak olan şirketin İngiliz Limitedi olacak olması bu sürecin kolaylaşacağını gösteriyordu.

Sonuç olarak,

İnternet ve internet girişimciliğini destekleyici ve tetikleyici yönüyle bu organizasyon çok yerindeydi. Diğer start-up’lardan Türk insanına ve Türkiye şartlarına uymayan kısımların değiştirilmesi ve sorun olarak değil de çözüme ulaşmak için bir kolaylığa dönüştürülmesi yerindeydi. Ama tabii ki buna da mükemmel diyemeyiz. Daha da geliştirilmesi, uyarlanması, farklı eklentilerle diğer ülkelere de örnek olunabilmesi hiç de zor değil.

Bu ve bu gibi faaliyetlerin artması, internet girişimciliğinin anlaşılmasını ve kolaylaşmasını sağlayacaktır. Çünkü topluluk içinde yapılan fikir alışverişi ve beyin fırtınası sayesinde, projelerin kısa zamanda büyük yol alması sağlanıyor. Tek başına veya birkaç kişilik bir ekiple 3 ay gibi bir sürede ortaya konabilecek bir proje, bu etkinliklerde 2 günde şekillenebiliyor.

Ancak burada bir başka sorun çıkıyor karşımıza. O da, internet girişimleriyle ilgili pek bilgisi olmayan, ancak internet girişimcisi olmak isteyen insanların, internet projelerinin çok kolay olduğunu sanabilmesi. Yine aynı örnekle, 2 günde ortaya çıkan projeyi kendi başına 1 ayda çıkarabileceğini sanması gibi.

Bunun da, internet girişimciliği konusunda uzman kişilerin bilgilendirmesiyle aşılabileceğini düşünüyorum.

Basın bültenine buradan, etkinlik fotoğraflarına ise buradan ulaşabilirsiniz.
Ayrıca etkinliğin resmi sitesi; www.girisimgunleri.com